ಕಳೆದವಾರ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ದಿನ ಶಿರಡಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ.ನಾನು ಅತಿಯಾಗಿ ನಂಬುವ ಗುರುಗಳು ಶಿರಡಿ ಸಾಯಿ ಬಾಬಾ . ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಎಂಬತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಈ ಗುರುಗಳನ್ನು ನಂಬುತ್ತ ಬಂದಿದ್ದೇವೆ.ನಮ್ಮ ತಾತ ಬಾಬಾ ಭಜನೆಯನ್ನು ತಪ್ಪದೆ ಪ್ರತಿಗುರುವಾರ ಸಂಜೆ ಮಾಡುವ ಪರಿಪಾಟ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರು ನಮ್ಮ ಊರಲ್ಲಿ ,ನಮ್ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಬಾಬಾ ಅವರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನಂಬಿದ್ದೇವೆ.ಎಲ್ಲ ಯಾತ್ರಾ ಸ್ಥಳಗಳಂತೆ ಇದು ಒಂದು,ಆದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿ ಭಿಕ್ಷುಕರ ಹಾವಳಿ ಮತ್ತು ನಾಯಿಗಳ ಒಡನಾಟ.ಎಷ್ಟೊಂದು ಗುಲಾಬಿ ಹೂವುಗಳು ಎಲ್ಲಿ ಬೆಳೀತಾರೊ ?,ಅಂತೂ ಎಲ್ಲ ಕಡೆ ಈ ಹೂವಿನ ಗುಚ್ಛ ಮಾರುವ ಯುವಕರು,ಮಕ್ಕಳು....! ಆದರೆ ನನಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಂಶ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನ ಸೆಳೆಯಿತು.ಶಿರಡಿಗೆ ಬಂದ ಭಕ್ತರಲ್ಲಿ ಶೇ.ಒಂದರಷ್ಟು ಮೆ೦ಟಲಿ ಚಾಲೆಂಜ್ದ್ . ಅದರಲ್ಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪಾಲು ಮಕ್ಕಳು. ತಾಯಿ ತಂದೆಯರು ಬಾಬಾ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಈ ಕಂದಮ್ಮಗಳು! ನಾನು ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ಹೀಗೆ ಒಂದು ಕಡೆ ನಿಂತಿದ್ದಾಗ ಹದಿನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದ ಒಂದು ಮಗು ಕೈ ನನ್ನ ತಾಯಿ ಕೈಗೆ ತಗುಲಿತು.ಆ ಹುಡುಗ ಬೃಹದ್ದೇಹಿ! ನಾನು ಅಮ್ಮನ ಬಳಿ ಏನಾಯಿತು ಅಂದೇ,ಆ ಮಗು ಪೆಚ್ಚಾಗಿ ತನ್ನ ಕೈ ತಗುಲಿತು ಅಂತ ಹೇಳಿತು. ತಕ್ಷಣ ಆ ಮಗುವಿನ ತಾಯಿತಂದೆ ಸಾರಿ ಕೇಳಿದರು.ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ಜಾನೆದೋ ಬೇಟ ಪರವಾ ನಹಿ ! ಅಂತ ಆ ಮಗುವಿನ ತಲೆ ಸವರಿದರು.
ಮೆ೦ಟಲಿ ಚಾಲೆಂಜ್ದ್ ಮಕ್ಕಳ ಬಗ್ಗೆಯೂ ನನ್ನ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಅಪಾರವಾದ ಪ್ರೀತಿ.ನನ್ನ ಸೋದರ ಮಾವನ ಮಗಳು ಕುಸುಮ. ಅವಳು ಸಹ ಹೀಗೆ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು.ಅವಳಿಗೆ ಅಮ್ಮನ ಮೇಲೆ ಅಪಾರವಾದ ಪ್ರೀತಿ . ಅಟ್ಟತ್ತೆ ,ಎಂಕವ್ವ ,ಜೇಶಿ..ಸದಾ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದ ಹೆಸರುಗಳು.ರಜೆಯಲ್ಲಿ ಊರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಕುಸುಮಳನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಇಡೀ ಊರು ಓಡಾಡಿಸ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಅವಳು ಬಂದಾಗಲು ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಓಡಾಡಿಸ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ನಾನು ಅವಳಿಗಿಂತ ತುಂಬಾ ಚಿಕ್ಕವಳು , ಆದರೆ ನನ್ನ ಗೆಳತಿ ಅವಳು.ನಮ್ಮ ಅತ್ತೆ-ಮಾವ ,ಅಮ್ಮ , ನನ್ನವ್ವ (ಅಜ್ಜಿಯನ್ನು ನಾವು ಅಜ್ಜಿ ಅಂತ ಕರೆಯಲ್ಲ ಅವ್ವ ಅನ್ನೋದು), ನಾನು ಎಲ್ಲರು ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದೆವು.ಯಾಕೋ ನಮ ಮಾವ ಅವಳನ್ನು ಶಾಲೆಗೇ ಕಳಿಸಲಿಲ್ಲ. ಊರಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರು ಅವಳನ್ನು ಬೈದರೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಗೋಡೆಯ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ಬೈತಾ ಇರೋಳು.ಅವಳ ಈ ಚರ್ಯೆಗಳನ್ನು ನಾನು ತುಂಬಾ ಹತ್ತಿರದಿಂದ ಕಂಡಿದ್ದೆ.ಕಾಲ ಯಾವುದನ್ನು ತಡಿಯಲ್ಲ.ಆದರೆ ಪ್ರಕೃತಿ ತನ್ನ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.ಕುಸುಮ ಸಹ ಹೆಣ್ಣಾಗುವ ಕಾಲ ಹತ್ತಿರ ಬಂದಿತ್ತು.ಆದರೆ.... ಒಂದು ದಿನ ಕುಸುಮ ಸತ್ತು ಹೋದಳು...! ಬೆಳೆದರೆ ಮಗಳ ಗತಿಯೇನು ಅವಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವುದು ಹೇಗೆ ಎನ್ನುವ ಚಿಂತೆಯನ್ನು ದೂರಮಾಡಿ ನಮ್ಮ ಕುಸುಮ ಹೊರಟೆ ಹೋದಳು...! ಶಿರಡಿಯಲ್ಲಿ ಅದ್ಯಾಕೋ ತುಂಬಾ ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಕುಸುಮ ತುಂಬಾ ನೆನಪಾದಳು.
Monday, January 25, 2010
Tuesday, January 5, 2010
ಔಟ್ ಡೆಟೆಡ್!
ಆಕೆಯ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಮುಜುಗರ ಎದ್ದು ಕಾಣ್ತಾ ಇತ್ತು. ನಾನು ನನ್ನ ಶಾಲಾ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕಸಿನ್ ಒಬ್ಬಳ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲೂ ಇಂತಹುದೇ ಮುಜುಗರ ಕಂಡಿದ್ದೆ.ಅಮ್ಮನ ಅಣ್ಣನ ಮಗಳು,ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನನ್ನಮ್ಮನನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಲಲ್ತಕ್ಕ ಅಂತಲೇ ಕರೆಯೋದು.ಅದೊಂದು ಪದ್ಧತಿ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿದೆ.ಏನೆ ಹೇಳ ಬೇಕಾದರೂ ಅಮನ ಬಳಿ ಹೇಳಿ ಹಗುರಾಗ್ತಾರೆ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು.ಊರಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಅವಿವಾಹಿತ ಹೆಣ್ಣುಮಗಳು ತನಗಿಂತ ಹನ್ನೆರಡು ಹದಿನೈದು ವರ್ಷದಷ್ಟು ಕಿರಿಯ ಹೆಣ್ಣುಮಗಳ ಬಳಿ ನಾನು ಒಂದು ಮಗುವನ್ನು ಹೆತ್ತುಬಿಡೋಣ ಅಂತ ಇದ್ದೀನಿ ಕಣೆ ನಿನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಏನು ಅನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಹಾಕಿದ್ದಳು.ಆ ಮಾತಿನಿಂದ ನನ್ನ ಕಸಿನ್ ತುಂಬಾ ಮುಜುಗರಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿದ್ದಳು,ಮದುವೆಗೆ ಮುನ್ನ ಮಗು ಹೆರುವ ಕಾನ್ಸೆಪ್ಟ್ ನಾವು ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಓದುವ ಮನಸ್ಸು ಹೊಂದಿದ್ದೆವು,ಆದರೆ ಅದನ್ನು ದೇವರಾಣೆ ಎದುರು ಕಂಡ್ರೆ ಈ ಕ್ಷಣವೂ ಬೆಚ್ಚಿ ಬೀಳ್ತೀವಿ.ಸಾಕಷ್ಟು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಯೋಚಿಸುವ ಗುಣ ನನ್ನದು,ಆದರು ನಾನು ಬೆಲೆ ಕೊಡುವುದು ಮದುವೆ,ಗಂಡ,ಸುರಕ್ಷಿತ ಸಂಸಾರ ...! ಪ್ರಾಯಶ: ನಾನು ತುಂಬು ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದಿರುವುದು ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಇರ ಬಹುದು.ನನ್ನದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಿಡಲ್ ಕ್ಲಾಸ್ ಮೆಂಟಾಲಿಟಿ. ಆ ಗುಣ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಗೆ ಬರೋಕೆ ನನಗೆ ಖಂಡಿತ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ.
ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಹಿರಿಯ ಪತ್ರಕರ್ತೆಯೊಬ್ಬರ ಜೊತೆ ಹರಟುತ್ತಾ ಇದ್ದೆ.ಆಕೆ ತುಂಬು ಕುಟುಂಬದಿಂದ ಬಂದವರು.ಅಣ್ಣಂದಿರು-ಅಕ್ಕಂದಿರು,ಅಪಾರ ಬಂಧು-ಬಳಗ! ತಮ್ಮ ಮಗನ ಮೇಲೆ ಅಪಾರ ಪ್ರೀತಿ. ಆಗಾಗ ಅವರು ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿ ಬದುಕಿನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳ್ತಾ ಇರ್ತಾರೆ.ಮಾತಿನ ನಡುವೆ ಪತ್ರಕರ್ತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಬಂತು,ಒಂದು ಅಕ್ಷರ ಬರೆಯೋಕೆ ಬರಲ್ಲ,ಆದರೆ ಹೆಸರು ಮಾತ್ರ ಇರುತ್ತೆ,ಇದೆ ಈ ಫೀಲ್ಡ್ನ ದುರಂತ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ರು,ಆಗ ಮಾತಿನ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಅವರಹಿಂದಿನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ ಒಬ್ಬರ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳೋಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದರು,ಅವಳ ಬಗ್ಗೆಹೇಳು ವಾಗ ಈಕೆಯ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಮುಜುಗರ ಎದ್ದು ಕಾಣ್ತಾ ಇತ್ತು,ನೋಡೆಮಾ ! --------- ಮಗುವನ್ನು ಹೆತ್ತು ಬಿಡ ಬೇಕಿತ್ತು ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದಾಳೆ.ತುಂಬಾ ಕಿರಿಕಿರಿ ಆಯ್ತು ಅವಳ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಅಂದ್ರು.ನಾನು ಹೌದ ಯಾಕೆ ಹಾಗಂದ್ರು ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ..ಆಗ ಇವರು ಅವಳ ಹಳೆಯ ಕಥೆಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೇಳಿ ನೋಡು ಒಂದಕ್ಷರ ಬರಿಯೋಕೆ ಬರಲ್ಲ ಆದರೆ ಆ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಸಂಪಾದಕ ತಾನು ಬರೆದು ಇವಳ ಹೆಸರು ಹಾಕೋರು ಅಂದ್ರು. ತುಸು ಆಶ್ಚರ್ಯ ನನಗೆ, ಯಾಕೆ ಮ್ಯಾಮ್ ಅವರು ಹಾಗೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ರು ಅಂದ್ರೆ,ಅವರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಇದ್ಲಲ್ಲ ಅದರ ಋಣ ತೀರಿಸೋಕೆ ಕಣೆ ! ತುಂಬಾ ಮುಜುಗರ ಆಯ್ತು ನನಗೆ.ಲಿವಿಂಗ್ ಟುಗೆದರ್ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾರಲ್ಲ,ಯಾಕೋ ನನಗೆ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸೋಕು ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ.ಪ್ರಾಯಶ: ನಾನು ಔಟ್ ಡೆಟೆಡ್ ಮನಸ್ತತ್ವ ಹೊಂದಿರುವವಳು .ತಾಳಿ ಕಟ್ಟಬೇಕಿಲ್ಲ,ಮನಸ್ಸುಗಳು ಬೆರೆತರೆ ಸಾಕು,ಇರುವಷ್ಟು ದಿನ ಇದ್ದು ಬೇಜಾರಾದರೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಸಂಗಾತಿಯನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಇವೆಲ್ಲ ನನ್ನ ಬುದ್ಧಿ- ಮನಸ್ಸಿಗೆ ದೂರ.ನನ್ನ ಬದುಕಲ್ಲೂ ಇಂತಹ ಅನೇಕ ಮಂದಿ ಎದುರಾಗಿದ್ದಾರೆ ,ಇರುವಷ್ಟು ದಿನ ಮಜವಾಗಿ ಇರಬೇಕು ಅನ್ನುವ ವೇದಾಂತಿಗಳನ್ನು ನಾನು ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ,ಅವರ ಬುದ್ಧಿ ಮಾತು ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ.ಆದರೆ ನನಗೆ ಒಂದು ಸರ್ತಿಯೂ ಇಂತಹ ಲೈಫ್ ಸ್ಟೈಲ್ ಆಸಕ್ತಿ ಹುಟ್ಟಿಸಿಲ್ಲ ,ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡ್ರೆ ಜಿಗುಪ್ಸೆ ಆಗುತ್ತೆ ನನಗೆ!
ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಹಿರಿಯ ಪತ್ರಕರ್ತೆಯೊಬ್ಬರ ಜೊತೆ ಹರಟುತ್ತಾ ಇದ್ದೆ.ಆಕೆ ತುಂಬು ಕುಟುಂಬದಿಂದ ಬಂದವರು.ಅಣ್ಣಂದಿರು-ಅಕ್ಕಂದಿರು,ಅಪಾರ ಬಂಧು-ಬಳಗ! ತಮ್ಮ ಮಗನ ಮೇಲೆ ಅಪಾರ ಪ್ರೀತಿ. ಆಗಾಗ ಅವರು ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿ ಬದುಕಿನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳ್ತಾ ಇರ್ತಾರೆ.ಮಾತಿನ ನಡುವೆ ಪತ್ರಕರ್ತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಬಂತು,ಒಂದು ಅಕ್ಷರ ಬರೆಯೋಕೆ ಬರಲ್ಲ,ಆದರೆ ಹೆಸರು ಮಾತ್ರ ಇರುತ್ತೆ,ಇದೆ ಈ ಫೀಲ್ಡ್ನ ದುರಂತ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ರು,ಆಗ ಮಾತಿನ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಅವರಹಿಂದಿನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ ಒಬ್ಬರ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳೋಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದರು,ಅವಳ ಬಗ್ಗೆಹೇಳು ವಾಗ ಈಕೆಯ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಮುಜುಗರ ಎದ್ದು ಕಾಣ್ತಾ ಇತ್ತು,ನೋಡೆಮಾ ! --------- ಮಗುವನ್ನು ಹೆತ್ತು ಬಿಡ ಬೇಕಿತ್ತು ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದಾಳೆ.ತುಂಬಾ ಕಿರಿಕಿರಿ ಆಯ್ತು ಅವಳ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಅಂದ್ರು.ನಾನು ಹೌದ ಯಾಕೆ ಹಾಗಂದ್ರು ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ..ಆಗ ಇವರು ಅವಳ ಹಳೆಯ ಕಥೆಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೇಳಿ ನೋಡು ಒಂದಕ್ಷರ ಬರಿಯೋಕೆ ಬರಲ್ಲ ಆದರೆ ಆ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಸಂಪಾದಕ ತಾನು ಬರೆದು ಇವಳ ಹೆಸರು ಹಾಕೋರು ಅಂದ್ರು. ತುಸು ಆಶ್ಚರ್ಯ ನನಗೆ, ಯಾಕೆ ಮ್ಯಾಮ್ ಅವರು ಹಾಗೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ರು ಅಂದ್ರೆ,ಅವರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಇದ್ಲಲ್ಲ ಅದರ ಋಣ ತೀರಿಸೋಕೆ ಕಣೆ ! ತುಂಬಾ ಮುಜುಗರ ಆಯ್ತು ನನಗೆ.ಲಿವಿಂಗ್ ಟುಗೆದರ್ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾರಲ್ಲ,ಯಾಕೋ ನನಗೆ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸೋಕು ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ.ಪ್ರಾಯಶ: ನಾನು ಔಟ್ ಡೆಟೆಡ್ ಮನಸ್ತತ್ವ ಹೊಂದಿರುವವಳು .ತಾಳಿ ಕಟ್ಟಬೇಕಿಲ್ಲ,ಮನಸ್ಸುಗಳು ಬೆರೆತರೆ ಸಾಕು,ಇರುವಷ್ಟು ದಿನ ಇದ್ದು ಬೇಜಾರಾದರೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಸಂಗಾತಿಯನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಇವೆಲ್ಲ ನನ್ನ ಬುದ್ಧಿ- ಮನಸ್ಸಿಗೆ ದೂರ.ನನ್ನ ಬದುಕಲ್ಲೂ ಇಂತಹ ಅನೇಕ ಮಂದಿ ಎದುರಾಗಿದ್ದಾರೆ ,ಇರುವಷ್ಟು ದಿನ ಮಜವಾಗಿ ಇರಬೇಕು ಅನ್ನುವ ವೇದಾಂತಿಗಳನ್ನು ನಾನು ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ,ಅವರ ಬುದ್ಧಿ ಮಾತು ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ.ಆದರೆ ನನಗೆ ಒಂದು ಸರ್ತಿಯೂ ಇಂತಹ ಲೈಫ್ ಸ್ಟೈಲ್ ಆಸಕ್ತಿ ಹುಟ್ಟಿಸಿಲ್ಲ ,ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡ್ರೆ ಜಿಗುಪ್ಸೆ ಆಗುತ್ತೆ ನನಗೆ!
Subscribe to:
Posts (Atom)